العجل مولاجان

آن خدایی که به قلبم غم داد
خود او باران داد…
زندگی با عطش ثانیه ها می گذرد…
می شود ثانیه را جریان داد
من خدا را دارم…
آن خدایی که به هنگام غمم می گرید…
و به هنگام خوشی های دلم می خندد…
شعر من باز پر از صحبت بی قافیه گی ست…
من خدا را دارم…
اوست هر قافیه و وزن و صدا
اوست جاری به دل ثانیه ها
همه باران ها، همه جریان ها،همه تاب و تب دل،تپش ثانیه ها…
پر از صحبت اوست
با دلم میخوانم:
من خــــدا را دارم…